சில நாட்களின் பின்னர் இங்கே எழுதுகிறேன்.பல்வேறு வேலைப்பழுக்கள் காரணமாக நேரம் கிடைக்கவில்லை.
இனி தொடர்ந்து எழுதுவேன். தமிழில் எழுதுவது கைகளுக்கு சிரமத்தினை கொடுத்தாலும், மனத்தினில் மகிழ்ச்சியை
க் கொடுக்கிறது. தமிழில் எழுதுவது என்பது கைகளினால் உணவையுண்பது போலவும் ஆங்கிலத்தில் எழுதுவது
என்பது கரண்டியினால் உணவை உண்பது போலவும் எனக்கு தெரிகிறது.உங்களுக்கும் இப்படியான உணர்வுகள்
, எண்ணங்கள் இருக்கலாம் என்று நினைக்கிறேன்.
முன்பு தமிழில் இணையம் அல்லது தமிழிணையம் பிரபலமாகிக்கொண்டிருந்த காலங்களில்
இணையத்தளங்கள் புதிது புதிதாக முளைவிட்டதுபோல இப்போது வலைப்பதிவுகள் திசைக்கொன்றாக
(எனக்கெனவோ வலைப்பூ என்பதனை விட வலைப்பதிவு என்பது தான் பிடிக்கிறது. நீங்கள் என்ன சொல்கின்றீர்கள்?)
வந்து கொண்டுஇருக்கின்றன.இணையத்தில் பத்திரிகை படிப்பது எப்படி தவறாதோ அதே போல அண்மைக்காலங்களில் நான்
வலைப்பதிவுகளுக்கும் வருவதும் தவறாமல் நடக்கிறது தமிழ்நாட்டுத்தமிழ்(இதில் சென்னை
த்தமிழும் அடக்கம்),இலங்கைத்தமிழ்,சிங்கைத்தமிழ், மலேசியத்தமிழ் இப்படி பலப்பல தமிழ் பேசி வருகின்றன.எல்லாத்தமிழும் எனக்கு புரிந்தாலும் சத்தியமாக எனக்கு இந்த
சென்னைத்தமிழ் மட்டும் புரியவில்லை.மற்றவர்களுக்கு புரிகிறதா என்பதுவும் எனக்கு புரியவில்லை.
. சில வலைப்பதிவுகள் நண்பனுடன் உரையாடுவது போல
எம்முடன் வம்பளக்கின்றன.சில வலைப்பதிவுகள் காதல் மொழி
பேசி கிளுகிளுப்பூட்டுகின்றன.சில அடிமனத்து வேதனை
களை ,நிகழ்கால விடயங்களை பகிர்ந்து கொள்கின்றன.சில மொட்டாகி பூப்பதுக்கு முன்னரே கருகிநிற்பதையும் காண
முடிகிறது.மொத்தத்தில் வலைப்பதிவுகள் எல்லாமே எதோ!! ஒரு வகையில் சுவாரசியத்தினைத் தருகின்றன.
No comments:
Post a Comment